Różne rodzaje kasz mają inny smak i wygląd. Kasze znacznie różnią się także jeśli chodzi o zawartość substancji odżywczych. Dlaczego dany rodzaj kaszy jednym jest polecany, a inni nie powinni go jeść? Czy każda kasza jest jednakowo zdrowa? Czy kasza powinna być jedzona często i wprowadzona do codziennej diety? Warto poznać garść podstawowych informacji na temat kasz, dzięki temu będzie można wybrać odpowiedni jej rodzaj dla siebie.

Najbardziej popularne rodzaje kasz

Dzięki uzupełnianiu dań kaszami zyskujemy większą różnorodność, niż w przypadku dodawanych do większości drugich dań ziemniaków czy ryżu. Ponadto, kasze są zdrowe i bogate w składniki odżywcze, a także niskokaloryczne, za sprawą czego są polecane w codziennej diecie osób, które chcą zgubić zbędne kilogramy. Kasze zawierają liczne minerały, dużo błonnika oraz witaminy. Dodatkowo struktura kaszy sprawia, że podczas jej spożywania szybciej pojawia się uczucie sytości i automatycznie zjada się mniejszą porcję.

Kasza jęczmienna

Kasza, która chyba najczęściej jest używana w polskich kuchniach, ze względu na neutralny i uniwersalny smak można ją bardzo łatwo łączyć z innymi składnikami i doskonale wykorzystywać w różnorodnych potrawach. Można wyróżnić kilka rodzajów tej kaszy, które różnią się od siebie pod względem rozdrobnienia. Najczęściej spotykany rodzaj to pęczak – całe, wypolerowane, obrane z łuski ziarno. Kasza perłowa to rozdrobniona odmiana pęczaka (może być gruba, średnia lub drobna), najzdrowszą natomiast odmianą kaszy jęczmiennej jest tzw. łamana lub wiejska, różnica między nią a kaszą perłową polega na tym, że nie ziarna nie są polerowane, dzięki czemu zachowują swoje wartości odżywcze. Włączenie tego rodzaju kaszy do menu pomaga obniżyć stężenie złego cholesterolu we krwi, substancje zawarte w kaszy jęczmiennej pomagają ochraniać i odżywiać organy wewnętrzne. Uwaga! Ten rodzaj kaszy zawiera gluten, nie mogą jej spożywać osoby z nietolerancją glutenu.

Kasza gryczana

Kasza pozyskiwana z gryki – zboża bezglutenowego, jej prażona wersja jest dużo bardziej popularna od nieprażonej i znacznie częściej znajduje się na naszych stołach. Ma charakterystyczna, ciemną barwę oraz zdecydowany smak. Doskonale nadaje się do dań mięsnych, w szczególności tych z sosami. Bardzo dobrze daje się również wykorzystywać jako baza do farszu. Kasza gryczana jest źródłem dobrze przyswajalnych białek, składniki w niej zawarte korzystnie wpływają na naczynia krwionośne i wzmacniają je. Nie powinna być spożywana przez osoby chorujące na wrzody żołądka i dwunastnicy, a także zmagające się z niewydolnością nerek. Kaszy gryczanej nie należy podawać małym dzieciom przed ukończeniem pierwszego roku życia.

Kasza owsiana

Bardziej bogata w błonnik i minerały, aniżeli płatki owsiane. W Polsce ten rodzaj kaszy nie należy do popularnych, kasza owsiana za to jest stałym elementem diety wielu osób zamieszkujących Skandynawię. W kraju można się w nią zaopatrzyć w niektórych sklepach ze zdrową żywnością. Dlaczego warto? Choćby ze względu na jej wyjątkowy smak oraz działanie przyspieszające metabolizm. Uwaga! Mimo, iż owies nie jest naturalnie zbożem zawierającym gluten, w polskich warunkach podczas obróbki tego zboża dochodzi do zanieczyszczenia go glutenem, w związku z czym ten rodzaj kaszy nie może być spożywany przez chorujących na celiakię.

Kasza jaglana

Kasza jaglana często bywa określana jako najzdrowsza. Ten rodzaj kaszy zawiera największą ilość minerałów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Kasza jaglana jest bogatym źródłem żelaza, koniecznie powinna znaleźć się w diecie kobiet ciężarnych oraz wegetarian. Nie może być jednak przechowywana tak długo jak kasza jęczmienna czy gryczana, ponieważ szybko jełczeje. Kasza jaglana nie zawiera glutenu, posiada natomiast ligniny, które wspomagają gospodarkę hormonalną oraz są przeciwutleniaczami. Tej bardzo zdrowej kaszy muszą jednak unikać osoby cierpiące na niedoczynność tarczycy, nie powinny jeść kaszy jaglanej częściej niż 3-4 razy w miesiącu, zachowując przy tym równomierne odstępy czasowe. Natomiast ten rodzaj kaszy bez obaw mogą do swojej diety wprowadzić alergicy.

Kuskus

Ten znany produkt leży gdzieś po środku między makaronem a kaszą. Początkowo był jedynie elementem ubocznym obróbki twardej pszenicy durum, dopiero później zaczął być spożywany, a obecnie produkuje się go w procesie granulacji mąki z tejże pszenicy. Największą zaletą kaszy kuskus jest to, że jest ona wyjątkowo lekkostrawna, mogą ją spożywać osoby cierpiące na schorzenia układu trawiennego. Kasza jaglana ma mniej błonnika i mniej tłuszczu od innych rodzajów kasz. Jest również wskazana w diecie osób, które mają zwiększone zapotrzebowanie na białko, jak na przykład osoby uprawiające sport. Właściwie nie ma przeciwwskazań i ograniczeń, jeśli chodzi o tą kaszę w diecie, za wyjątkiem tego, że ze względu na zawartość glutenu nie mogą jej jeść osoby chore na celiakię.

Kasza kukurydziana

Żółta, drobna kasza, bardzo często obecna w diecie niemowląt. Wiele osób w dorosłym życiu zapomina o tej kaszy, a szkoda, choćby ze względu na jej działanie przeciwmiażdżycowe i korzystny wpływ na serce. Ten typ kaszy daje dużo energii i nie trzeba zjeść dużej porcji aby zaspokoić głód, dobrze się nada jako uzupełnienie dań osoby zmagającej się z nadwagą. Kasza kukurydziana odznacza się natomiast wysokim indeksem glikemicznym – powinna być mocno ograniczona w diecie cukrzyków. Kasza kukurydziana nie zawiera glutenu! Pieczywo i słodkości do wyrobu których użyto kaszy kukurydzianej jako zamiennika mąki, bez obaw mogą jeść osoby na diecie bezglutenowej.

Kasza manna

Bardzo drobna, biała kasza, zwana często „błyskawiczną”, najchętniej jadana na słodko. Świetnie łączy się z syropami owocowymi czy konfiturami, stanowiąc słodkie danie, które nie będzie grzechem nawet na diecie odchudzającej. Jest to pierwsza kasza, która może być wprowadzona do diety dziecka. Ze względu na lekkostrawność, może być spożywana przez osoby, których układ trawienny jest podrażniony, lub które cierpią na choroby tego układu. Uwaga – kasza manna praktycznie nie zawiera błonnika, może powodować niezbyt silne zaparcia. Mimo, że jest lekkostrawna i nie należy do produktów wysoko kalorycznych, ze względu na brak błonnika nie jest ona zalecana jako stały element diety odchudzającej, ponieważ może negatywnie wpłynąć na przemianę materii. Ten rodzaj kaszy zawiera gluten.