Choroba Parkinsona – co warto o niej wiedzieć?
Wczesna diagnoza i włączenie leczenia umożliwia czasowe wyhamowanie rozwoju choroby i opóźnia wystąpienie bardzo poważnych problemów zdrowotnych. Bardzo ważne jest zatem, aby w porę zareagować na niepokojące symptomy. Jakie są przyczyny choroby Parkinsona i jakie objawy może dawać to schorzenie?
Choroba Parkinsona zwykle dotyka osób w podeszłym wieku, ale może rozwijać się już nawet w okresie między 40 a 60 rokiem życia. Znane są także przypadki wcześniejszego wystąpienia choroby. Schorzenie to jest nieuleczane, postępując utrudnia choremu wykonywanie codziennych czynności, a w końcu uniemożliwia samodzielne funkcjonowanie.
Choroba Parkinsona (drżączka poraźna) jest schorzeniem neurologicznym, o którym wiedza medyczna wciąż jest stosunkowo niewielka – nie są znane jednoznaczne przyczyny, odpowiadające za wystąpienie tej choroby. Pierwszy raz objawy tego schorzenia opisał angielski lekarz James Parkinson. Wśród możliwych czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia tej choroby, wymienia się uwarunkowania genetyczne oraz stres oksydacyjny. W rozwoju choroby dochodzi do obumierania neuronów produkujących dopaminę – neuroprzekaźnik w istocie czarnej mózgu. Nie ma jednak oczywistej odpowiedzi na to, dlaczego się tak dzieje.
Diagnozowanie choroby Parkinsona
Ogromna większość pacjentów dotkniętych tą chorobą została zdiagnozowana w zaawansowanym wieku. Nie oznacza to, że choroba nie rozwijała się wcześniej. W początkowej fazie objawów może nie być w ogóle. Pojawienie się drobnych symptomów może pozostać niezauważone przez jakiś czas. Oczywiście zdarza się, że zachorowanie wystąpi o wiele wcześniej, a pełnoobjawowa postać choroby jest już rozwinięta jeszcze przed pięćdziesiątym rokiem życia.
Do pierwszych objawów, które zwykle kojarzone są z tą chorobą, jest drżenie spoczynkowe w obrębie jednej ręki. Ten symptom staje się właściwie niewidoczny przy wykonywaniu ruchu, możliwy jest to zaobserwowania kiedy chory nie porusza kończyną. Następnie drgania obejmują części twarzy, a dłonie mogą zacząć wykonywać mimowolne gesty palcami. Ruch ten określany jest jako przypominający gest liczenia pieniędzy. Na tym etapie zwykle chory trafia do lekarza i rozpoczyna się diagnozowanie w kierunku choroby Parkinsona, które jest bardzo trudne.
Nie istnieje obecnie takie badanie, które jednoznacznie potwierdziłoby lub wykluczyło chorobę Parkinsona. Zwykle przeprowadzany jest szereg badań, wskazanych przez lekarza dla konkretnego pacjenta. Bardzo ważną rolę w procesie diagnozowania odgrywa także wywiad z pacjentem, ewentualnie także jego bliskimi. Pewne objawy kojarzone z chorobą Parkinsona mogą być wynikiem rozwoju zupełnie innej jednostki chorobowej. Odpowiednie rozpoznanie jest kluczowe dla powodzenia terapii leczniczej, czasowo hamującej lub opóźniającej rozwój choroby. Choroba Parkinsona w obecnym stanie wiedzy medycznej nie jest możliwa do całkowitego wyleczenia.
Leczenie choroby Parkinsona jest głównie leczeniem objawowym, mającym na celu jak najdłuższe utrzymanie maksymalnej możliwej sprawności i samodzielności chorego. Długotrwałe i coraz bardziej intensywne leczenie niesie za sobą niestety różne skutki uboczne. W leczeniu stosowana jest terapia farmakologiczna, głęboka stymulacja mózgu, w ostateczności operacje neurochirurgiczne. Cały czas trwają badania nad nowymi metodami leczniczymi, które w przyszłości mogą pozwolić na skuteczne wyleczenie choroby.