Większość osób jest przekonana, że największym zagrożeniem dla zdrowia zębów i jamy ustnej jest próchnica. Tymczasem poważniejszych problemów, włącznie z negatywnym oddziaływaniem na organy wewnętrzne, może przysporzyć paradontoza. Im dłużej paradontoza się rozwija, tym jej leczenie będzie znacznie dłuższe i trudniejsze. Jak rozpoznać objawy paradontozy? Czym charakteryzuje się ta choroba w początkowym okresie rozwoju?

Schorzenie to jest bardzo powszechne wśród dorosłych, jednak bardzo często jest długotrwale lekceważone i rozwija się latami, zanim chory zdecyduje się podjąć działania zmierzające do eliminacji problemu. Warto reagować szybko i nie czekać na to, aż stan zapalny stanie się zagrożeniem dla całego organizmu. Warto wiedzieć o tym, że w początkowym stadium paradontoza nie musi dawać żadnych widocznych objawów, natomiast rozpozna ją dentysta chociażby podczas rutynowej wizyty kontrolnej. Jest to kolejny powód, dla którego nie warto omijać gabinetu stomatologicznego nawet wtedy, gdy wydaje się, że wszystko jest w porządku. Regularne kontrole dentystyczne pozwalają wykryć stany zapalne w stadium, kiedy ich wyleczenie nie będzie stanowiło jeszcze wielkiego wyzwania.

Czym jest paradontoza?

Chorobę przewlekłą jamy ustnej, jaką jest paradontoza, wywołują rozwijające się bakterie, z którymi nie radzi sobie układ odpornościowy człowieka. Przyczyną jej rozwoju jest nagromadzony, nieusuwany kamień nazębny, następnie rozwija się stan zapalny. Wciąż mówi się mało o tej chorobie, dlatego wiele osób kojarzy paradontozę wyłącznie z krwawieniem dziąseł i wypadaniem zębów. Tymczasem choroba jest możliwa do zdiagnozowania już na długo przed tym, zanim ukaże się w tak rozwiniętej postaci. Do leczenia paradontozy należy przystąpić jak najszybciej – nie ma co ukrywać, że leczenie nawet średnio rozwiniętej postaci tej choroby generuje bardzo duże koszty. W stadium zaawansowanym wiąże się nawet z odbudową kości czy kiretażem. Oczywiście oprócz kosztów rozwinięta paradontoza przede wszystkim powoduje dokuczliwe dolegliwości, a stan zapalny i rozwój bakterii może bardzo negatywnie odbić się na zdrowiu. Stan zapalny w organizmie, niezależnie od swojego umiejscowienia, zawsze stwarza ryzyko zagrożenia zdrowia organów pierwotnie nie objętych zakażeniem.

Jakie są przyczyny paradontozy?

Co ciekawe, dość powszechnie pokutuje przekonanie, że paradontoza jest wyłącznie chorobą genetyczną. Geny rzeczywiście odgrywają pewną rolę jeśli chodzi o zachorowalność na paradontozę, jednak zupełnie nie jest prawdą, że osoby, których rodziny są wolne od tego schorzenia, nie mogą zachorować na paradontozę. Najczęstsza przyczyną paradontozy jest prozaiczna – niewłaściwa higiena jamy ustnej. Właśnie ten czynnik odpowiada za narastanie płytki bakteryjnej na zębach, a to już bezpośrednia przyczyna paradontozy. Wielkim problemem jest tutaj niewystarczająca edukacja, wciąż jeszcze znaczna liczba osób jest przekonana, że kamień nazębny jest wyłącznie problemem natury estetycznej i zupełnie lekceważy jego pojawienie się. Jest jeszcze wiele innych czynników sprzyjających rozwojowi paradontozy, w tym źle przeprowadzone leczenie dentystyczne, wada zgryzu, cukrzyca, niewłaściwa dieta i tak dalej. Niemniej jednak żadna z nich nie odpowiada za paradontozę w takim stopniu, jak właśnie zaniedbanie higieny jamy ustnej.

Pierwsze objawy paradontozy

Objawy mogą być bardzo różne od siebie, u każdej osoby początki choroby mogą wyglądać zupełnie inaczej. Charakterystycznym i relatywnie częstym objawem jest szeroko kojarzone z tą chorobą krwawienie dziąseł przy szczotkowaniu czy podczas jedzenia, ale to tylko jedna z możliwości. W ostatnim czasie w reklamach past do zębów często wykorzystywany jest temat ich nadwrażliwości na zimne, gorące czy słodkie napoje i pokarmy. Znacznie rzadziej mówi się o tym, że taka nadwrażliwość może właśnie oznaczać początek paradontozy. Innym przykładem może być stałe i uciążliwe uczucie suchości w ustach, lub też pojawienie się nieświeżego oddechu, nawet mimo szczotkowania zębów i używania płynu do płukania jamy ustnej. Objawem paradontozy może być także obrzęk czy bolesność dziąseł, nie muszą one krwawić by sygnalizować to schorzenie. Widoczne, odsłonięte szyjki zębowe, rozchwiane czy wręcz wypadające zęby to bez wątpienia stadium choroby, którego nie sposób przeoczyć – lepiej jednak po prostu do niego nie dopuścić.

Sposoby leczenia paradontozy

Zależą one przede wszystkim od stopnia jej zaawansowania. Tak czy inaczej, kluczowym zadaniem jest usunięcie źródła bakterii, czyli nagromadzonej płytki nazębnej. W początkowym stadium paradontozy wystarczy udać się do dentysty na zabieg skalingu, czyli usunięcia kamienia nazębnego. W kolejnych etapach oprócz tego zabiegu może być konieczne równoległe prowadzenie terapii leczniczej w celu wyleczenia stanu zapalnego. Takie leczenie poprowadzi stomatolog lub periodentolog – specjalista od chorób przyzębia. Jeżeli paradontoza jest już zaawansowana, konieczny może się okazać kiretaż – oczyszczanie kieszonek zębowych. Zabieg taki może być zamknięty – bez konieczności nacinania dziąsła, ale za to jest on mniej dokładny. Jeżeli źródła stanu zapalnego kryją się bardzo głęboko, właściwy będzie zabieg kiretażu przeprowadzony z nacięciem dziąsła, które umożliwi dotarcie do głębokich złogów.

W ekstremalnych przypadkach paradontoza wymaga interwencji chirurga szczękowego i wiąże się z trudnym i inwazyjnym leczeniem. Dopiero po usunięciu źródła problemu można przystąpić do odbudowy kości, jeśli tkanki zaczęły już zanikać, a następnie do odtworzenia uzębienia. Warto wiedzieć także, że implanty nie są sposobem na paradontozę! Paradontoza powoduje zanik tkanki kostnej i w postępie choroby tak samo będzie ona zanikała wokół implantu jak wokół korzenia naturalnego zęba.

Leczenie paradontozy w sanatorium

Co ciekawe, paradontozę można leczyć także w sanatorium. W Busku-Zdroju, Ciechocinku oraz Kamieniu Pomorskim stosowane są specjalne kuracje, prowadzone z wykorzystaniem wód leczniczych, które skutecznie oczyszczają przestrzenie międzyzębowe oraz powstałe w dziąsłach kieszonki. Dziąsła masowane takim natryskiem ponadto szybciej się regenerują, co prowadzi do spłycenia się kieszonek zębowych. Płukanie jamy ustnej wodą leczniczą pod ciśnieniem doskonale usuwa nagromadzone w niej bakterie, wzmacnia dziąsła i pomaga w leczeniu stanu zapalnego. Do leczenia paradontozy wykorzystywane są także właściwości borowiny. Dziąsła smaruje się specjalną, ciepłą pastą borowinową, co przynosi bardzo dobre efekty przy stanach zapalnych. Jeżeli jest taka możliwość, warto wypróbować taką kurację w sanatorium, która będzie bardzo dobrze uzupełniała leczenie stomatologiczne.

Profilaktyka paradontozy

Paradontoza może być źródłem problemów ogólnoustrojowych i jest chorobą, z którą należy uporać się jak najszybciej. Na każdym etapie leczenia kluczową rolę odgrywa stosowanie się do zaleceń specjalisty, dotyczących właściwej higieny i pielęgnacji jamy ustnej. Jest to absolutnie konieczne do tego, by nie dopuścić do nawrotu ataku bakterii i rozwinięcia się stanu zapalnego. Odpowiednia higiena jamy ustnej jest także podstawą profilaktyki, jeśli chce się uchronić przed paradontozą. Niestety nawet wzorowe domowe dbanie o uzębienie nie będzie gwarantowało uniknięcia tego schorzenia. Potrzebne jest także regularne ściąganie kamienia w gabinecie dentystycznym.

Dbanie o zęby i zdrowie jamy ustnej wymaga zachodu, jednak warto podjąć walkę o piękny i zdrowy uśmiech. Ogromne problemy z uzębieniem oraz początku paradontozy diagnozowane są już u wielu trzydziestolatków, a przecież zęby stałe powinny służyć człowiekowi do końca życia. Dzięki odpowiedniej profilaktyce i regularnym wizytom kontrolnym zdecydowanie zwiększy się prawdopodobieństwo zachowania zębów i dziąseł w dobrym zdrowiu. Tym samym pozwoli uniknąć wielu problemów zdrowotnych w przyszłości.