Zespół cieśni nadgarstka jest schorzeniem, które rozwija się wskutek często powtarzającego się, intensywnego ucisku nerwu pośrodkowego, który jest umiejscowiony w kanale wewnątrz nadgarstka. Z czasem prowadzi to do obrzęków, a to z kolei powoduje ból, zaburzenia czucia, uczucie mrowienia czy drętwienie palców. Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka, kto jest szczególnie narażony na tą chorobę i jak się ją leczy?

Początkowo objawy nie są mocno nasilone, dlatego też schorzenie w pierwszym etapie bywa lekceważone. Dosyć szybko jednak mogą wystąpić na tyle dokuczliwe dolegliwości, że utrudniają codzienne życie. Na wystąpienie zespołu cieśni nadgarstka szczególnie narażone są osoby, które wykonują bardzo często i przez długi czas powtarzające się ruchy dłońmi, które prowadzą do nienaturalnego wyginania nadgarstków. Najogólniej rzecz ujmując, dotyczy to niemal wszystkich osób, których praca wymaga pozostawiania rąk długotrwale w jednej pozycji lub wykonywania wciąż powtarzających się czynności.

Kto jest narażony na zespół cieśni nadgarstka?

Powszechnie wiadomo, że narażone są na to osoby wykonujące prace biurowe, dużo korzystające z komputera; ale tak samo ryzyko dotyczy m.in. kierowców (długotrwałe trzymanie kierownicy) czy osób wykonujących powtarzalną pracę fizyczną (np. pracujących przy produkcji). Lista czynności sprzyjających rozwojowi zespołu cieśni nadgarstka, obejmuje także jazdę na rowerze, grę na gitarze, prace domowe i wiele innych (o ile czynności te wykonywane są bardzo często i dosyć długo). Drugą grupą czynników zwiększających ryzyko są wszelkie choroby reumatyczne i zwyrodnieniowe oraz przebyte urazy w obrębie nadgarstka. Wpływ mogą mieć także inne schorzenia, takie jak cukrzyca, choroby tarczycy czy otyłość.

Osoby wykonujące prace manualne często z czasem obserwują u siebie różne dolegliwości związane z dłońmi, nadgarstkami, ramionami. Może to być efekt jednorazowego przeforsowania, ale jeśli dolegliwości zaczynają się powtarzać, to jest już sygnał do bacznego przyjrzenia się symptomom. Jeżeli pojawią się nocne przebudzenia ze snu z powodu bólu i drętwienia palców, można podejrzewać, że jedną z możliwych przyczyn tego stanu jest właśnie zespół cieśni nadgarstka. Z pewnością występowanie tego objawu jest już przesłanką, aby zasięgnąć porady lekarskiej. W przypadku dalszego diagnozowania pod kątem zespołu cieśni nadgarstka, chory powinien trafić do ortopedy. Specjalista zweryfikuje objawy i postawi diagnozę, a także ustali stopień zaawansowania schorzenia. Dzięki temu możliwe będzie dobranie odpowiedniej metody leczenia.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

W początkowej fazie zespołu cieśni nadgarstka, do leczenia choroby może wystarczyć podawanie leków przeciwzapalnych. Stosowane są także zabiegi fizjoterapeutyczne, przeprowadzane w seriach – dopiero po przejściu serii zabiegów może być odczuwalna zmiana. Może być również potrzeba unieruchomienia ręki na krótszy lub dłuższy czas, np. za pomocą ortezy; rzadziej w tym przypadku wykorzystywane jest gipsowanie. W bardzo zaawansowanych, ostrych przypadkach, konieczne jest leczenie operacyjne. Czasami jest to jedyna droga, aby uniknąć utraty czucia w dłoni. Sam zabieg jest stosunkowo prosty, a jego skuteczność jest wysoka. Warunkiem dla powodzenia jest jednak odpowiednio długa rekonwalescencja, zwłaszcza w przypadku planowanego powrotu do wykonywania czynności, które wcześniej mogły wpłynąć na rozwój zespołu cieśni nadgarstka. Dzięki temu jest bardzo duża szansa, że nie dojdzie do nawrotu choroby. Zbyt szybki powrót do tych aktywności może sprawić, że dolegliwości wrócą.